گیاه شناسی
گل محمدی
درختچــه ای بــا خــار هــای فشــرده، بــرگ هــا دارای -٧ برگچــه تخــم مرغــی، روی بــرگ هــا ســبز بــراق و پشــت آنهــا خاکســتری، گوشــوارک هــا کــم و بیــش مــژه دار و غــده ای، گل آذیــن دیهیــم، گل هــا صورتــی رنــگ، معطــر، میــوه گوشــتی، دارای هیپانتیــوم.
- نام محلی : گل سرخ، گل گلب
- نام انگلیسی : Domas Rose
- نام علمی : Rosa damascene Mill
- خانواده : Rosaceae
- مزاج گیاه : معتدل و متمایل به سرد و خشک
- اندام دارویی : گل
مواد موثره:
β-citronellol, Nonadecane, Geraniol, Kaempferol, Myrcene, Quarcetin
جغرافیای پراکنش:
خراســان، ســمنان، گلســتان، مازنــدران، آذربایجــان، البــرز، تهــران، قــم، قزویــن، زنجــان، مرکــزی، همــدان، کرمانشــاه، کردســتان، ایــلام، لرســتان، اصفهــان، چهــار محــال و بختیــاری، کهگیلویــه و بویــر احمــد، یــزد، فــارس، کرمــان، هرمــزکان، بوشــهر، خوزســتان، سیســتان و بلوچســتان.
زمان برداشت:
اردیبهشت ماه تا خرداد ماه
کاربرد درمانی:
در طــب ســنتی، جهــت درمــان افســردگی و اضطــراب، ســردرد، میگــرن کاربــرد داشــته و همچنیــن در بهبــود ســرفه، مشــکلت گوارشــی، تقویــت قلــب، درد قفســه ســینه و ســلامت پوســت موثــر اســت.
روش مصرف:
بــه صــورت گیــاه خــام، گلب، دم کــرده، و عصــاره اســتفاده مــی شــود. میــزان مصــرف روزانــه دم کــرده یــک تــا دو فنجــان.
موارد منع مصرف:
زیــاده‌‌روی در مصــرف گل ســرخ باعــث ایجــاد تشــنگی، ایجــاد یبوســت و در بعضــی مــوارد اســهال می‌‌شــود. مصــرف بیــش از حــد گل محمــدی بــه دلیــل ویتامیــن C فــراوان موجــود در آن ممکــن اســت خطــر بــروز ســنگ کلیــه را افزایــش دهــد. ویتامیــن C فــراوان موجــود در گل محمــدی جــذب آهــن را تــا حــد زیــادی افزایــش مــی دهــد و بــرای بیمــاران مبتــلا بــه تالاســمی مضــر اســت.
