گیاه شناسی
گل گاوزبان ایرانی
گیاهــی دو ســاله یــا چنــد ســاله، ســاقه هــا تقریبــا ســاده و ایســتاده، بــه ارتفــاع ٢٠-٨٠ ســانتی متــر، بــرگ بــا کــرک مویــی زبــر و در قائــده غــده دار، گل آذیــن گــرزن.
- نام محلی : کوزوان
- نام انگلیسی : Vipers bugloss
- نام علمی : Echium amoenum L
- خانواده : Boraginaceae
- مزاج گیاه : گرم و خشک
- اندام دارویی : گل
مواد موثره:
-Cadinene, n-Tricosane, n-Pentacosane,
virdiflorol, ɑ-muurolene, Iedene.
جغرافیای پراکنش:
گرگان، مازندران، گیلان، آذربایجان.
زمان برداشت:
اردیبهشت ماه تا خرداد ماه
کاربرد درمانی:
در طــب ســنتی جهــت درمــان افســردگی، فشــار خــون، شــادی آور، رقیــق کننــده خــون، رفــع اضطــراب و دلهــره و تپــش قلــب موثــر اســت. گیاهــی خــواب آور، معــرق و بــاز کننــده عــروق اســت. جویــدن بــرگ تــازه آن بــه طــور ســنتی بــرای درمــان جــوش هــای چرکــی دهــان مفیــد و دم کــرده آن بــرای تنگــی نفــس ســودمند اســت.
روش مصرف:
یــک ســوم پیمانــه گل گاو زبــان، ٢ عــدد لیمــو امانــی کوچــک یــک چهــارم پیمانــه نبــات و آب جــوش بــه میــزان لازم را داخــل یــک قــوری ســه پیمانــه آب جــوش دارد، بریزیــد و قــوری را روی حــرارت بــه مــدت ٢٠ الــی ٣٠ دقیقــه قــرار دهیــد تــا دم بکشــد و مناســب بــرای مصــرف بــه خصــوص افــراد خســته یــا مبتــلا بــه اســترس باشــد.
عــرق گل گاوزبــان: بهتریــن زمــان مصــرف صبــح خیلــی زود و شــب موقــع خــواب اســت کــه بایــد یــک فنجــان آن را بــه همــراه دو فنجــان آب و مقــداری یــک قاشــق غذاخــوری عســل میــل نمــود.
موارد منع مصرف:
اگــر بــه تازگــی عمــل جراحــی داشــته ایــد مصــرف گل گاو زبــان باعــث ایجــاد خونریــزی در ناحیــه ی جراحــی شــده مــی باشــد کــه اگــر از حــد بگــذرد بــه شــدت خطرنــاک اســت. در افــرادی کــه داروهــای ضــد افســردگی کــه زیــر مجموعــه ی دارو هــای سیســتم عصبــی مرکــزی هســتند مصــرف میکننــد خــوردن همزمــان بــا گل گاو زبــان خطــر جانــی بــرای فــرد ایجــاد میکنــد. بــرای زنــان بــاردار و مــادران شــیرده و نــوزادان خــوردن گل گاو زبــان ممنــوع میباشــد.
