گیاه شناسی
کنگر فرنگی
گیاهــی اســت چنــد ســاله بــا ســاقه‌‌ای ضخیــم، شــیاردار و ایســتاده بــه ارتفــاع حــدود ٢٠ ســانتی‌‌متر گاهــی مــوارد بیشــتر، ریشــه‌‌ی گیــاه حجیــم، برگ‌‌هــای آن متنــاوب، پهــن، دندانــه‌‌دار، منقســم بــه قطعــات نامنظــم و دارای بریدگی‌‌هــای عمیــق، ســطح فوقانــی برگ‌‌هــا ســبز تیــره و ســطح تحتانــی برگ‌‌هــا ســفید رنــگ و پوشــیده از کرک‌‌هــای ســفید میباشــد.
- نام محلی : خرشوف و کنگر بستانی، آرتیشو
- نام انگلیسی : Articho e
- نام علمی : C nara scol mus
- خانواده : Compositae
- مزاج گیاه : گرم و خشک
- اندام دارویی : گل، ساقه و برگ
مواد موثره:
Inulin, ɑ-Enolase, C narine
جغرافیای پراکنش:
مازندران، گیلن، گلستان، البرز، تهران، خراسان
زمان برداشت:
اردیبهشت تا خرداد
کاربرد درمانی:
در فارماکوپــه هــا و منابــع معتبــر، بــرای افزایــش ترشــحات صفــرا و دفــع آن موثــر بــوده و باعــث کاهــش کلســترول و رفــع یبوســت ناشــی از عملکــرد ضعیــف کبــد مــی گــردد. در طــب ســنتی بــرای درمــان کبــد چــرب، درمــان دیابــت موثــر اســت، باعــث دفــع ســنگهای کیســه صفــرا مــی شــود و کلســترول خــون را پائیــن مــی آورد.
روش مصرف:
میــزان و نحــوه مصــرف عــرق آرتیشــو بســته بــه مــزاج و طبــع افــراد متفــاوت بــوده، بنابــر شــرح زیــر میباشــد:
افــراد بــا مــزاج بلغمــی و ســودایی، بــه میــزان ٣ اســتکان در روز مصرف شــود.
افــراد بــا مــزاج دمــوی، بــه میــزان ٦ قاشــق غــذا خــوری در روز از ایــن عــرق اســتفاده نماینــد.
میــزان مصــرف افــراد بــا مــزاج صفــراوی، ٣ قاشــق غــذا خــوری در شــبانه روز اســت.
موارد منع مصرف:
مــادران شــیرده آرتیشــو نخورنــد. آرتیشــو چــون گــرم اســت ممکــن اســت در بعضــی از اشــخاص تولیــد ســودا کنــد لــذا بهتــر اســت بــا ســرکه خــورده شــود. مصــرف آرتیشــو در زمــان بــارداری نیــز بایــد محــدود باشــد. همچنیــن ممکــن اســت اثــر داروهــای کاهــش کلســترول را افزایــش دهــد.
