گیاه شناسی
گزنه
گیاهــی علفــی، چنــد ســاله، ســاقه ٤ گوشــه و راســت بــه ارتفــاع ٠ یــا ١ متــر، بــرگ هــا متقابــل بیضــی بــزرگ و نــوک تیــز، دندانــه دار، رگ بــرگ هــا مشــخص، گل آذیــن خوشــه ســنبله، میــوه فندقــه، دانــه نــرم، بــراق، تیــره رنــگ.
- نام محلی : قزقزک، انجره
- نام انگلیسی : Nettle
- نام علمی : Urtica dioica L
- خانواده : Utricaceae
- مزاج گیاه : گرم و خشک
- اندام دارویی : ریشه و برگ
مواد موثره:
جغرافیای پراکنش:
خراســان، مازنــدران، گیــلان، تهــران، البــرز، آذربایجــان و فــارس.
زمان برداشت:
اردیبهشت ماه تا خرداد ماه
کاربرد درمانی:
در فارماکوپــه هــا و منابــع معتبــر، جهــت درمــان روماتیســم و ســیاتیک ذکــر شــده اســت. در طــب ســنتی، بــرای درمــان آســم، دیابــت، نقــرس، اختــلالات دســتگاه ادراری و همچنیــن جهــت رشــد مــو کاربــرد دارد.
روش مصرف:
دم کــرده گزنــه : مقــدر ٤٠ گــرم بــرگ گزنــه را در یــک لیتــر آبجــوش ریختــه و بمــدت ١٠ دقیقــه دم کنیــد. مقــدر مصــرف آن ســه فنجــان در روز بعــد از غذاســت.
جوشــانده گزنــه : مقــدر ٣٠ گــرم گزنــه را در یــک لیتــر آب ریختــه و بمــدت ١٠ دقیقــه آنــرا بجوشــانید. ایــن جوشــانده بــرای تصفیــه خــون مفیــد اســت. مقــدر مصــرف آن یــک فنجــان بیــن غذاهــا در روز اســت.
عــرق گزنــه: میتــوان عــرق آنــرا بــه میــزان یــک فنجــان و دوبــار در طــول روز بعــد از غــذا مصــرف کــرد.
موارد منع مصرف:
گزنــه اگــر بیــش از حــد اســتفاده شــود ممکــن اســت بــرای روده هــا و کلیــه هــا مضــر باشــد بنابرایــن بهتــر اســت بــا صمــغ عربــی و کتیــرا خــورده شــود
مقــدر مصــرف بیــش از ١٠ گــرم در روز ممکــن اســت باعــث بنــد آمــدن ادرار شــود . زنــان بــاردار و کــودکان بایــد از مصــرف آن خــورددی کننــد.
